سلام دکتر وقتتون بخیر یه سوال داشتم : امام رضاعلیه السلام در رساله ی ذهبیه ماه آذار رومی رو برا حجامت مناسب دونستن چرا شما در تقویم حجامتتون فقط روزهایی که به قمری برا حجامت در این ماه مناسب هستن رو مشخص کردید و نگفتید در از ۲۳ اسفند تا ۲۲ فروردین میشه حجامت انجام داد؟؟؟
فاطمه

با سلام از زحماتی که برای طب انجام می دهید نهایت تشکر را دارم،لطف میکنید تقویم حجامت ۱۴۰۲ را برای بنده ارسال فرمایید .
مهدی محمدی

اسکل بیسواد سنتی . واسه پول درآوردن خوب سر مردمو شیره میمالی. طالبان جدیدا واکسیناسیون را شروع کردن ....! بعد امثال تو اونقدر پست و کثیفین که حتی به اندازه اوناهم عقل ندارین و درمورد علمی که هیچ سررشته ای درش ندارین واسه منافع خود زر اضافه میزنید... بیسواد شیاد
مرگ بر شیاد

سلام من دوماه است زایمان سزارین با بیهوشی انجام دادم سردرد دارم. ام ار ای و.. هم انجام دادم نهایتا دکتر مغز و اعصاب گفتن از استرس هست. اما من بعید میدونم گرچه استرس تشدیدش میکنه از لحاظ طب سنتی میتوان گفت سرم سرد شده؟
تسنیم

سلام آقای دکتر من یه نوزاد۲۹ روزه دارم که از وقتی به دنیا امدبینیش گرفته بود اصلا نمیتونست نفس بکشه بعد دکتر هم بردم بهتر نشد تا اینکه به شما پیام دادم فرمودید شاید از رفلاکس باشه باید ببرید دکتر اینجا که روستا است ودکتر طب سنتی ها هم فقط تو مرکز استان بود دیگه من بردمش دکتر اطفال بهش گفتم دارو رفلکس بنویسه براش نکنید نوشت که یه امپرازول پودری ۲ شب دارم خدارا شکر بینیش باز شدونفسش باز شد انشاله خدا خیرتون بده حالا که معلوم شد از رفلکسه من دلم نمیاد این امپرازول را بدم میشه شما یه دارویی بفرمایید که گیاهی باشه به جای اون وآیا بارهنگ وعرق نعناع خوبه بهش بدم ممنون از لطفتون
پوریا

باسلام و ادب ، آقای دکتر الهی خیر دنیا و آخرت نصیبتون بشه ان شاءالله، آقای دکتر دختر ۷ساله م یه ماه پیش سرما خوردگی داشت تقریبا خوب شده اما همچنان کیپ شدن دماغش داره هرچند دماغش خلطی و ترشحی اصلا نداره کاملا خالیه اما باز کیپ میشه میترسم عفونت تو ریه ش بمونه چند بار دکتر بردیم افاقه نکرده ، متاسفانه لوزه هم داره و تک سرفه هم میکنه، شما رو به خدا بگید چیکارکنم دسترسی به پزشک حاذق طب سنتی تو شهر کوچیک خودمان ندارم .
مادر

سلام خداقوت بزرگوار،اطلاعات بسیار مفید وکاربردی بود میشه لطفا سالنامه حجامت سال1402 رو برای من ارسال کنید خداخیرتون بده
مریم رحمانی نژاد

سلام ۴ روزه که بچه مو از سیر گرفتم ولی خدایش خیلی درد داره اصلا شبا نمیتونم بخوابم خیلی درد دارن چکار کنم دردشون کمتر شه
...

باسلام وخسته نباشید ،من دوهفته پیش سه تا از رگ های قلبم گرفته بودبا مراجعه به پزشک متخصص دوتا از رگ های قلبم رابالون وفنر گذاشتم ،خواستم بدونم من هم میتونم از این معجون استفاده کنم.با تشکر فراوان
کرامت

سلام آقای دکتر.دختر چهار ساله من دوروز تب داشت بردم دکتر نگاه کرد گفت لوزه هاش متورم شده، بهش آموکسی سیلین داد. قبل از اینکه تب کنه چندروزی دهانش خیلی بو میداد، اشتهاش کم شده، و چشماش خمار شده از بی حالی، توروخدا راهنمایی کنین منو .نمی‌خوام ب عمل و ... بکشه
احمدی
زندگی استعماری؛ طبّ استعماری
وقتی به‌جای تجربه‌کردن زندگی از آن عکس می‌گیریم، چه چیزی را از دست می‌دهیم؟
تعداد: 2 میانگین: 5
[تعداد بازدید : 4347]

[نسخه چاپی]

بسم اللّه الرّحمن الرّحيم

و صلّي الله علي محمّد و آله الطّاهرين و لعنة الله علي اعدائهم اجمعين

 

 

 

وقتی به‌جای تجربه‌کردن زندگی از آن عکس می‌گیریم، چه چیزی را از دست می‌دهیم؟

 

از این هیاهوی عکس‌ها باید گامی به عقب برداریم، به سوی هنر و ادبیات

 
عکاس: پدرو فیوزا.
عکاس: پدرو فیوزا.
 

ربکا مک‌میلان، کانورسیشن — در کنفرانسی در ۱۴ ژوئن، نیکولا مندلسون، یکی از مدیران فیس‌بوک، پیش‌بینی کرد که این شبکۀ اجتماعی در ظرف پنج سال آینده «تماماً ویدئو» خواهد شد.

 

او گفت: «سال‌به‌سال شاهد کاهش متن‌ها هستیم. اگر قرار بود شرط ببندم، می‌گفتم: ویدئو، ویدئو، ویدئو».

 

 

در این حین، مقاله‌ای که به‌تازگی در نیویورک تایمز منتشر شده است، زندگی گروهی از جوانان اهل مهمانی را گزارش می‌کند که اسم خودشان را گروه «اسنپ پک» گذاشته‌اند. این گروه برنامۀ شب‌هایشان را حول محورِ گرفتنِ عکس‌هایی تنظیم می‌کنند که بتوانند با دنبال‌کنندگانشان به اشتراک بگذارند. گزارشگر توضیح می‌دهد:

 

 

برای آن‌ها، گرفتن عکس و ویدئو از طریق اینستاگرام و اسنپ‌چت راهی برای به‌یاد‌سپردن شب نیست، بلکه رویداد اصلی شب است.

 

 

این دو روایت به نتیجۀ یکسانی منجر می‌شود: تصاویر دارند مسلط می‌شوند.

 

 

تصاویر، بیش‌از‌پیش، به بخش مهمی از رابطه با دیگران، تأییدشدن و ثبت‌کردن تجربه‌های جدید تبدیل شده‌اند. و بااینکه ممکن است به نظر بیاید که بارانِ رنگ‌ها و پیکسل‌ها و صورت‌ها و چشم‌اندازها فقط تخیلات ما را غنی‌تر می‌کند و رابطه‌مان را با جهان بهبود می‌بخشد، به نظر می‌رسد که خلاف این موضوع در حال رخ‌دادن است.

 

 

مری پایلونِ روزنامه‌نگار، در مقاله‌اش «اینستاگرام تعطیلات را نابود می‌کند»، شرح داد که چگونه، زمانی‌که از معبدی در کامبوج بازدید می‌کرده، دریایی از گردشگرانْ مشغول گرفتنِ عکس بی‌نقص و به‌اشتراک‌گذاشتن آن بودند و عجیب آنکه «هیچ‌ میل شدید و ناگزیر به نشان‌دادن بی‌درنگ و الکترونیکیِ خودْ پدیده‌ای است که منحصراً دوران دیجیتال ما ممکن کرده است کس واقعاً حضور نداشت».


درحقیقت، میل شدید و ناگزیر به نشان‌دادن بی‌درنگ و الکترونیکیِ خودْ پدیده‌ای است که منحصراً دوران دیجیتال ما ممکن کرده است. بله، داشتن قابلیتِ به‌اشتراک‌گذاری تصاویرِ بیشتر با مخاطب گسترده‌تر مزیت‌هایی هم دارد، اما تمایل روزافزون به ثبت و ارسال این تصاویر جای تمرکز ساده و رابطۀ مستقیم انسانی را گرفته است.

 
باوجوداینکه ممکن است ارزیابی دقیق این تغییر دشوار باشد، پژوهشگران در رشته‌های متفاوت در حال مشاهده و فهمیدن پیامدهای آن‌اند.
 

زندگی در حباب خودنگر
 
شری ترکلِ روان‌شناس در کتاب باهم تنها۱ می‌نویسد: در قرن بیست‌ویکم «زندگی در حباب رسانه طبیعی شده است».
 

با کمک تلفن‌ها و کامپیوترهایمان، فارغ از اینکه کجاییم یا پیش چه کسی هستیم، دائماً با دیگران در ارتباطیم و با آن‌ها تعامل می‌کنیم. اما عکس‌گرفتن و تولید ویدئو بخش اصلی این تبادل دیجیتالی شده است.
 

جان آر. سولر، استاد روان‌شناسی، عکاسی و به‌اشتراک‌گذاری مداوم عکس را در حکم طلب تأیید تفسیر می‌کند. او می‌نویسد:

هر وقت عکسی را به اشتراک می‌گذاریم، امیدواریم دیگران جنبه‌هایی از هویتمان را که در آن تصویر جای داده‌ایم تأیید کنند. دانستن اینکه دیگران می‌توانند این تصویر را ببینند قدرت عاطفی بیشتری به آن می‌بخشد. گرفتن بازخورد از دیگران این حس را به وجود می‌آورد که عکس واقعی‌تر است.

در جست‌وجوی تأیید دیجیتالی، حتی تجربه‌های معمولی هم به خوراک عکس تبدیل می‌شوند.
 

به‌جای اینکه حضور داشته باشیم، یعنی جایی که هستیم باشیم (و واقعاً مشاهده‌اش کنیم)، مایلیم که از همۀ تجربه‌های زیسته به‌مثابۀ فرصتی برای بازنمایی و بیان بصریِ خودمان بهره ببریم. بخشی از مشکل این نوع از مستندنگاریِ مصرانه مرز باریک بین بازنمایی یا بیان و بازاریابی یا کالایی‌کردن زندگی روزمره -مثل گروه «اسنپ پک»- است.
 

اساساً احتمال دارد مجموعه‌ عکس‌های شخصی، که از طریق اپلیکیشن‌هایی مثل اینستاگرام و فیس‌بوک تبلیغ می‌شوند، به ابزاری برای خودتبلیغی بدل شوند. توانایی سنجش مداوم بازخورد عمومی برای هر عکسی که ارسال شده کاربران درحالی‌که ممکن است در انجام‌دادن هم‌زمان چند وظیفه پیشرفت کنیم، توانایی‌مان برای تمرکز عمیق در زمان‌های طولانی تضعیف شده است را قادر می‌کند، و شاید تشویقشان می‌کند، که، در نهایت صرفاً برای به‌حداکثررساندن واکنش مثبت، بازنمایی بصری زندگی خودشان را دستکاری کنند.
 

تریسی الووی، استاد روان‌شناسی دانشگاه فلوریدای شمالی، می‌نویسد: «هر فرد خودشیفته به برکه‌ای نیاز دارد که تصویرش را منعکس کند. درست مثل نارسیس، که به برکه‌ای خیره شد و زیبایی‌اش را تحسین کرد، شبکه‌های اجتماعی، مثل فیس‌بوک، به برکۀ دوران مدرن ما تبدیل شده‌اند».

الووی و گروهش، در پژوهشی در سال ۲۰۱۴، ارتباط بین استفاده از فیس‌بوک و همدلی را بررسی کردند. آنان دریافتند، باوجوداینکه عواملی در شبکه‌های اجتماعی وجود دارد که رابطۀ اجتماعی را تقویت می‌کند، ویژگی‌های تصویرمحورِ پلتفرم -قابلیت به‌اشتراک‌گذاری تصویر و ویدئو- خصوصاً درخودفرورفتگیِ ما را بیشتر می‌کند.
 

خلاقیت به تمرکز نیاز دارد
 
اما اینکه بارها از تجربه‌هایمان در زمان واقعی فاصله بگیریم تا گوشی‌های هوشمندمان را درآوریم -و بعد تصویر را قاب‌بندی کنیم، عکاسی کنیم، از فیلترها استفاده کنیم و آن را ارسال کنیم- تأثیر نامطلوبی دارد و توجهمان را برهم‌ می‌زند. منظورم از توجه نه‌فقط توانایی مشاهدۀ دقیق بلکه توانایی تمرکز و دقت طولانی‌مدت هم هست.
 

نیکلاس کار، نویسندۀ حوزۀ فناوری، در کتابش، کم‌عمق‌ها: اینترنت با مغز ما چه می‌کند؟۲، دربارۀ انعطاف‌پذیری عصبی۳ صحبت می‌کند، که توانایی شبکۀ عصبی ما برای تغییر در برابر واکنش به محرک‌هاست.
 

او به‌ویژه دربارۀ شیوه‌هایی بحث می‌کند که ذهنمان، در واکنش به مشغولیت بی‌وقفه با فناوری دیجیتال، تحول پیدا کرده است. دربارۀ جست‌وجو در اینترنت می‌نویسد: «وقفه‌‌های پی‌درپیْ افکارمان را پراکنده و حافظه‌مان را ضعیف و ما را عصبی و مضطرب می‌کند». وقفه‌های مکرر برای ارسال تصاویر و دنبال‌کردن نحوۀ پذیرفته‌شدنشان هم به همین ترتیب احتمال دارد توجهمان را منحرف کند و اضطراب را افزایش دهد.
 

درنتیجه، احتمال دارد جنبه‌های دیگر محیط و تجربه‌هایمان را از دست بدهیم.
درحالی‌که ممکن است در انجام‌دادن هم‌زمان چند وظیفه پیشرفت کنیم، توانایی‌مان برای تمرکز عمیق در زمان‌های طولانی تضعیف «تخیل ابزار تمرکز است» شده است.


کار در ادامه می‌گوید:
 

آن کارکردهای ذهنی که در رقابتِ «بقای پرمشغله‌ترین» سلول‌های مغز می‌بازند آن‌هایی‌اند که زمینه را برای تفکر آرام و خطی آماده می‌کنند، یعنی آن کارکرد‌هایی که ما برای عبور از روایتی بلند یا استدلالی پیچیده استفاده می‌کنیم، همان‌هایی که وقتی می‌خواهیم دربارۀ تجربه‌ها بیندیشیم یا در مورد پدیده‌ای درونی یا بیرونی تأمل کنیم از آن‌ها کمک می‌گیریم.
 

به عبارت دیگر، به نظر می‌آید آن نوع از توجهی که ما، از طریق به‌اشتراک‌گذاری معمول تصویر، دائماً تقویت می‌کنیم به قیمت آن نوع از توجهی تمام می‌شود که ما نیاز داریم تا، مثلاً، به کتاب‌ها معطوف کنیم. اسون بیرکرتس، نویسندۀ کتاب عوض‌کردن موضوع: هنر و توجه در عصر اینترنت۴، ادبیات را به تمرکز پیوند می‌دهد و تأکید می‌کند که «آثار هنری شاهکارهای تمرکزند».
 

او در ادامه می‌گوید: «تخیل ابزار تمرکز است».
 

خلأ همدلی؟
 
در پژوهشی که در سال ۲۰۱۳ انجام شد و رمان‌نویس‌ها از آن استقبال کردند، پژوهشگران مؤسسۀ آموزشی نیو اسکول۵ رابطه‌ای بین خواندن رمان و افزایش همدلی گزارش کردند.
 

احتمال دارد بسیاری از استادان ادبیات (ازجمله خود من) به چنین تحقیقی بی‌اعتنایی نشان دهند، چرا که این پژوهش چیزی را تأیید می‌کند که ما سال‌هاست می‌گوییم. آثار ادبی برای ما فرصتی فراهم می‌آورند تا خلاقانه به تجربیات دیگران از جهان فکر کنیم (به‌جای اینکه نگاهی اجمالی به آن‌ها بیندازیم یا به‌سرعت مرورشان کنیم). اما فقط وقتی می‌توانیم از این فرصت استفاده کنیم که قادر باشیم توجه کنیم، یعنی زمانی‌که به خودمان اجازه می‌دهیم که سرعتمان را به قدری کم کنیم که چیزی را که آثار ادبی برای ما فرصتی فراهم می‌آورند تا خلاقانه به تجربیات دیگران از جهان فکر کنیم مشاهده می‌کنیم جذب کنیم.


باوجوداینکه برخی با این پژوهش مخالفت‌ کردند، صرف زمان برای پرداختن به نثر، شعر و حتی عکاسی بی‌تردید برای من و دانشجویانم این امکان را فراهم کرده است که بسیاری از تجربه‌ها را به‌دقت بررسی کنیم. همچنین ما را وادار کرده است که با قصد قبلی بر این تمرکز کنیم که چگونه این تجربه‌ها در رویدادهای کنونی اهمیت دارند.

 
مثلاً کتاب تحسین‌شدۀ کلودیا رنکینِ شاعر، شهروند: یک ترانۀ آمریکایی۶، به ذهنم می‌‌رسد که هم از تصویر و هم از متن استفاده می‌کند تا به واقعیت‌های نژادپرستی معاصر آمریکا در شکل‌های بی‌شمارش بپردازد و خوانندگان را مجبور می‌کند نابرابری‌هایی که شرایط امروزی ما را ساخته است ارزیابی کنند.

 
بیرکرتس اشاره می‌کند: «بیش‌ازپیش معتقدم که هنر، از طریق تخیل، راه ضروریِ مقابله با بحران وفور اطلاعات است».

 
اگر بیش‌ازحد سرگرم گرفتن و تبلیغ عکسیم، یا اگر بیش‌ازحد آشفته‌ایم چرا که داریم سیل عکس‌های دیگران را دنبال می‌کنیم، بعید است از «زندگی در حباب رسانه» خارج شویم.


دلمان برای اتفاقات اطرافمان تنگ می‌شود. و قادر نخواهیم بود همدلی و توجهی را به دنیا عرضه کنیم که دنیا نیاز دارد و سزاوارش است.

 
• نسخۀ‌ صوتی این نوشتار را اینجا بشنوید.

 

منبع :

پی‌نوشت‌ها: • این مطلب را ربکا مک‌میلان نوشته است و در تاریخ ۲۸ ژوئن ۲۰۱۶ با عنوان «What’s lost when we photograph life instead of experiencing it» در وب‌سایت کانورسیشن منتشر شده است. وب‌سایت ترجمان آن را در تاریخ ۱۱ دی ۱۳۹۷ با عنوان «وقتی به‌جای تجربه‌کردن زندگی از آن عکس می‌گیریم، چه چیزی را از دست می‌دهیم؟» و ترجمۀ الهام آقاباباگلی منتشر کرده است. •• ربکا مک‌میلان (Rebecca Macmillan) دانشجوی دکتری ادبیات انگلیسی در دانشگاه تگزاس است. رسالۀ دکتری او دربارۀ رابطۀ شعر معاصر و تصویر است.


[۱] Alone Together: Why We Expect More from Technology and Less from Each Other [۲] The Shallows: What the Internet is Doing to Our Brains [۳] neuroplasticity [۴] Changing the Subject: Art and Attention in the Internet Age [۵] New School for Social Research [۶] Citizen: An American Lyric



نظرات
نظر خود را ثبت کنید

کاربر گرامی؛ سلامٌ علیکم

 

لطفا پیش از ثبت نظر خود توجه داشته باشید:


تجویز دارو و پیچیدن نسخه برای بیماری و مشکلات شخصی و موردی، نیاز به شرح حال کامل و معاینه بالینی دارد که طبیعتاً از طریق ارتباط مجازی، قابل حصول نیست.

 

 

لذا خواهشمندیم از تقاضای نسخه و دارو برای بیماری های موردی، اجـتناب فرمایید.

 

سایر نکات:


❶از اعلام نشانی و تلفن درمانگاه معذوریم. درصورت تمایل از طریق پایگاه «طبیب شهر»، پزشک مورد نظر خود را جستجو کنید.

ابتدا مقالات مربوطه را مطالعه کنید و پس از اطمینان از نبود اطّلاعات مورد نظرتان، نسبت به طرح سؤال اقدام کنید. از پاسخگویی به سؤالاتی که در متن مقاله پاسخ داده شده اند معذوریم.

❸از طرح سؤال هایی که نیاز به پاسخ های خصوصی و ارسال به پست الکترونیک دارد خودداری فرمایید.

❹پاسخگویی به سؤالاتِ کلّی و نیازمند پاسخ های مفصّل در توان پایگاه نیست.

❺نشانی پست الکترونیک شما در نزد پایگاه طبّ شیعه محفوظ است.

❻هرنظر را تنها یک بار ارسال کنید و از تکرار ارسال نظرات خودداری کنید.

❼حتّی المقدور از ارسال نظرات به صورت «فینگیلیش» خودداری کنید.

❽پاسخ هاي ارائه شده، كلّي و عمومي هستند و پاسخ دقيق و تخصّصي، تنها با ويزيت بيمار امكانپذير است

 

 

با سپاس و امتنان        

دکتر وحید علیان نژادی

نام :  
ایمیل :
* نظر شما
 

سایر مقالات این موضوع

چرا دیگر هیچ‌کس نمی‌تواند پدر و مادر خوبی باشد؟[722بازدید]
اسمی روی بچه‌ام گذاشته‌ام که تا حالا به گوش کسی نخورده است.[901بازدید]
اگر همیشه در دسترس نباشیم، اتفاق خاصی می‌افتد؟[830بازدید]
با اصرار روی عزت نفس فرزندانتان آن‌ها را بی‌عرضه بار می‌آوريد.[862بازدید]
"یادداشت ویژه"؛ بیایید کمی غیر بهداشتی زندگی کنیم![3283بازدید]
از پشت فیلتر زیباتر است؛ اینستاگرام چگونه زندگی‌مان را دگرگون کرد؟[3525بازدید]
پدر پیرم می‌خواست کنار نوه‌هایش بمیرد.[3142بازدید]
چگونه شركت‌هاي بزرگ داروسازي، شما را براي خريد داروهايي كه احتمالاً نياز نداريد، آماده مي‌كنند؟[3515بازدید]
ازدواج تك‌جنسيتي در استراليا؛ چرا اكنون؟[3480بازدید]
جامعه ستیزی به بهانه کرونا [3677بازدید]
وقتی به‌جای تجربه‌کردن زندگی از آن عکس می‌گیریم، چه چیزی را از دست می‌دهیم؟[4348بازدید]
«بنزین»، «گازوئیل» و «خوراک دام» به ‌خورد مردم ندهید.[5041بازدید]
چه شد که ما آدم ها از لحاظ روانی اینقدر ضعیف و تنبل شدیم؟ (مقاله انتخابی)[6570بازدید]
وقتی با فرزندت هستی، آن گوشی لعنتی‌ را بگذار کنار (مقاله انتخابی)[5625بازدید]
چرا بلافاصله بعد از جشن تولد نباید فیلم‌هایش را ببینیم؟ (مقاله انتخابی)[5780بازدید]
چگونه انقلاب جنسي، جامعه امريكا را براي هميشه دگرگون كرد؟ (مقاله انتخابی)[5864بازدید]
هر چه فقیرتر باشی، بیشتر به صفحهٔ گوشی‌ات نگاه می‌کنی (مقاله انتخابی)[7295بازدید]
بگذارید دوباره حوصلۀ بچه‌هایتان سر برود (مقاله انتخابی)[7599بازدید]
مخترع «واقعیت مجازی» می‌گوید همین حالا شبکه‌های اجتماعی‌تان را حذف کنید! (مقاله انتخابی)[8453بازدید]
کودکی بهترین دوران برای یادگیری زبان خارجی نیست!! (مقاله انتخابی)[6382بازدید]

نمایش تمامی عناوین این موضوع

آخرین مقالات

خواص تاثیرگذاری قارچ گانودرما تا چه حد واقعیت دارد؟ (مقاله انتخابی)
گرداب تربیت بچه (مقاله انتخابی)
ساده انگاری در مقوله «مُد»!!
تدابیر طبّ ایرانی در درمان ناباروری
​تکنولوژی تراریخته؛ راهی برای افزایش محصول یا بیماری؟ (مقاله انتخابی)
آزادی در کودکان زیر 7 سال
بیوتروریسم؛ یک جنگ نابرابر (مقاله انتخابی)
مخترع «واقعیت مجازی» می‌گوید همین حالا شبکه‌های اجتماعی‌تان را حذف کنید! (مقاله انتخابی)
زندگیِ آزمون‌زده (مقاله انتخابی)
جلوه های درمانی قرآن کریم (مقاله انتخابی)
با اصرار روی عزت نفس فرزندانتان آن‌ها را بی‌عرضه بار می‌آوريد.
مسواک وحیانی
ازدواج تك‌جنسيتي در استراليا؛ چرا اكنون؟
شفا از منظر قرآن کریم (مقاله انتخابی)
والدین خوب بودن باعث نابودی فیزیولوژیکی شما می‌شود (مقاله انتخابی)
چرا بلافاصله بعد از جشن تولد نباید فیلم‌هایش را ببینیم؟ (مقاله انتخابی)
سالنامه حجامت 1397 شمسی (هدیه پایگاه طبّ شیعه)
مَـــرهَـــم توصیه‌هایی از طبّ سنّتی ایران به راهیان سفر اربعین (ویراست چهارم)
بهداشت زناشویی و ضرورت­ های آن در اسلام
"یادداشت ویژه"؛ بیایید کمی غیر بهداشتی زندگی کنیم!
مَـــرهَـــم؛ توصیه‌هایی از طبّ سنّتی ایران به راهیان سفر اربعین(ویراست دوّم)
پیشگیری از سقط جنین از نگاه طب سنتی ایران
مبارزه با حجاب، انحراف است (مقاله انتخابی)
ساده‌زیستی نه‌فقط زیبا بلکه ضروری است (مقاله انتخابی)
بگذارید دوباره حوصلۀ بچه‌هایتان سر برود (مقاله انتخابی)
اسمی روی بچه‌ام گذاشته‌ام که تا حالا به گوش کسی نخورده است.