بسم الله الرّحمن الرّحيم
و صلّى اللّه على محمّد و آله الطّاهرين و لعنة الله على اعدائهم اجمعين
کاربر عزیز، از شما تقاضا داریم استفاده از این متن (مطالعه، ارسال و ...) را با تلاوت یک صلوات، (هدیه به ساحت قدسی مادر گرامی حضرت صاحب الامر (روحی فداه) و به نیت تعجیل در فرج ایشان) همراه کنید. خدایتان جزای خیر دهاد.
ارتباط بدغذایی با نظافت!
+ چند راهکار عملی
1- بچه‌ها باید با غذایشان بازی کنند! در سنین پایین، لمس و کشف غذا بخشی از یادگیری است. اگر کودک بتواند خودش غذا بخورد، گذاشتن غذا در دهان او کمکی غیرضروری است و حس ناتوانی به او می‌دهد. پس به تدریج اجازه دهید خودش این مهارت را یاد بگیرد.
2- اگر مادری اصرار دارد خودش به کودک غذا بدهد... باید از خودش بپرسد: آیا این کار به نفع کودک است، یا برای آرامش خودم این کار را میکنم؟ گاهی والدین از روی نگرانی یا عادت، کودک را تغذیه می‌کنند، اما این کار می‌تواند جلوی رشد طبیعی او را بگیرد.
3- محیطی امن برای غذا خوردن فراهم کنید. کودک باید بتواند با غذایش ارتباط بگیرد. این به این معنی نیست که اجازه دهید غذا را به همه جا بمالد، بلکه باید چهارچوبی تعیین کنید و در همان محدوده به او آزادی دهید. کثیف شدن کودک هنگام غذا خوردن، "کثافت‌کاری" نیست! ریختن ماست یا غذا روی صورت و دست‌هایش، بخشی از یادگیری است و باعث بیماری نمی‌شود، بلکه به رشد مهارت‌های او کمک می‌کند.
4- بچه‌ها را تحریک به غذا خوردن نکنید و آنها را پرخور بار نیاورید. طبق آمار، درصد زیادی از کودکان ایرانی دچار سوءتغذیه هستند و بخشی از این سوءتغذیه به دلیل پرخوری است! دو دلیل اصلی پرخوری کودکان: 1. به‌جای تأمین نیازهای عاطفی‌شان، به آنها غذا می‌دهیم. 2. تصور می‌کنیم زیاد خوردن نشانه سلامتی است. در دنیای امروز که تحرک کمتری داریم، پرخوری نه‌تنها مفید نیست، بلکه می‌تواند به سلامتی آسیب برساند.
5- حساسیت بیش از حد روی غذای کودک نداشته باشید. مهم‌ترین نکته، رعایت تعادل و ایجاد عادات غذایی سالم است. اگر کودک یک وعده غذا نخورد یا کمتر از حد انتظار غذا بخورد، جای نگرانی نیست. او خودش به‌اندازه‌ای که بدنش نیاز دارد، غذا خواهد خورد.