بسم الله الرّحمن الرّحيم
و صلّى اللّه على محمّد و آله الطّاهرين و لعنة الله على اعدائهم اجمعين
کاربر عزیز، از شما تقاضا داریم استفاده از این متن (مطالعه، ارسال و ...) را با تلاوت یک صلوات، (هدیه به ساحت قدسی مادر گرامی حضرت صاحب الامر (روحی فداه) و به نیت تعجیل در فرج ایشان) همراه کنید. خدایتان جزای خیر دهاد.
نوجوانان بالاخص دختران از نداشتن تفریحات سالم گلایه می‌کنند.
◾️چندی قبل درباره آثار سوء اعتیاد به فیلم‌های کره‌ای درباره نوجوانان صحبت می‌کردیم که اتفاقا تعدادی از آنها هم از این موارد مطلع بودند اما آنها هم درد و دل‌هایی داشتند که شنیدنش خالی از لطف نیست.
▪️نوجوانان در مقابل اظهار کردند ما تفریحات لازم برای جایگزین کردن به هواداری از بی‌تی‌‌اس نداریم. یا تفریحات دیگر عموما گران هستند و خانواده‌ها توان پرداخت ندارند. عده‌ای از نوجوانان هم از بروز و رشد شخصیت‌هایی مثل تتلو و حتی سینمای خانگی گلایه می‌کردند که وضعیت آنها فرقی با انیمه‌های ژاپنی ندارد. جالب است!! می‌گفتند لااقل کره‌ای‌ها حال خوب و انگیزه بالا به ما می‌دهند اما در سینمای خانگی همین هم وجود ندارد.
🔺چه شد که اینگونه شد؟
واقعیتش را بخواهید همه چیز برای بچه‌های دهه شصت تفریح بود و مادران حریف بازی بچه‌ها نمی‌شدند، حیاط ها بزرگ بود، تعداد بچه‌ها زیاد بود، با بچه‌های همسایه جمع می‌شدند حیاط خانه تا دلت بخواهد بازی می‌کردند، بچه محل برای خودش حکم یک گروه ویژه داشت. تا دلت بخواهد با هم فوتبال و چوگان و.. بازی می‌کردند. شب که به زور به خانه می‌آمدند، به خانه هم که می‌آمدند تازه با خانواده جمع می‌شدند و پدر سالار می‌دیدند و یا دعوا سر خوابیدن در حیاط و ایوان و پشت بام بود. مسجد، هیات و ایام محرم هم که حسابی نوجوان را درگیر می‌کرد .
🔺اما نوجوان امروزی چه؟؟
تغییر سبک زندگی و آپارتمان نشینی، ویرانی فرهنگ همسایه‌داری و هبوط فرهنگ بچه محله یک خلأ بزرگ تفریح برای نوجوانان ایجاد کرد. نگویید بروند پارک که یک مکان عمومی با حضور هر نوع فردی اصلا هم مناسب نوجوانان نیست. پس تمام تفریح نوجوانان شده است گوشی، تبلت، گیم، اینترنت ....
محتوای گیم‌ها هم حجم زیادی از خشونت و بکش بکش است که بستری برای تربیت اغتشاشگر و آشوب‌گر شده و میزان پرخاشگری را بالا برده است.
🔴چه باید بکنیم ؟
ما چاره‌ای نداریم جز اینکه به تفریح، بازی، سرگرمی نوجوانان فکری بکنیم و آموزش‌های لازم را به خانواده‌ها بدهیم.
روابط دوستی و خیلی آسیب‌های دیگر کاملا ریشه در کمبود تفریح و عدم تخلیه هیجانات نوجوانی است. از صداسیما و شبکه‌های کودک توقع داریم فکری برای دختران نوجوان بکنند. نه اینکه به بهانه‌های مختلف سرودهای مذهبی آوازه خوانی دختران را رواج دهند. از ظرفیتی که فضای مجازی دارد بهره ببریم. تشکلات دانش‌آموزی برای عموم دانش‌آموزان برنامه ریزی کنند و این دهه نودی‌ها و حتی دهه‌ی هشتادی ها را به دامن زندگی شاد برگردانیم. باید باور کنیم با گیم و انیمه هویت نوجوانان ما در خطر است.