حکیم های خودساخته آفت طب سنتی!
يُؤْتِي الْحِكْمَةَ مَنْ يَشَآءُ ۚ وَ مَنْ يُؤْتَ الْحِكْمَةَ فَقَدْ أُوتِيَ خَيْرًا كَثِيرًا ۗ وَ مَا يَذَّكَّرُ إِلَّآ أُولُوالْأَلْبَابِ.
حكمت را به هر كس بخواهد می‌دهد و آنكه به او حكمت دهند، بی‌تردید او را خیر فراوانی داده‌اند، و جز صاحبان خرد، كسی متذكّر نمی‌شود. (بقره ۲۶۹)
یک مراجعه ای به مفهوم حکمت و حکیم در قرآن کریم و در ادبیات فارسی داشته باشید و ببینید به چه کسی حکیم می گویند؟
آنگاه خودتان قضاوت کنید که آیا مدعیان طب سنتی حق دارند این واژه را به اسم خود بچسبانند یا خیر؟
بدون تعارف می گویم فعلا هرکس را دیدید خود را حکیم نامیده به شدت به او شک کنید که سقف معیشت خود را بر این ستون بنا کرده است.
روز عید فطر که مصلی بودم بعد از نماز یکی از این حکمای خود خوانده را دیدم. با کمال پررویی به من گفت: به نام ۱۴ معصوم، ۱۴ تا بیمار سرطانی برای من بفرست و نتیجه را ببین آن وقت مطبت را تعطیل کن بیا پیش من کار کن ! لازم به ذکر است ایشان نه تحصیلات پزشکی داشته نه یک کتاب و تالیف ارزشمند در طب سنتی دارد. فقط مدعی است که امام حسین علیه السلام به او عنایت کرده و درمان سرطان را یادش داده است. به او متواضعانه گفتم باشه شما مستندات بیماران سرطانی که درمان کردی به من نشان بده آن وقت من به همه سرطانی ها میگم بیان پیش شما. گفت منشی فرصت نکرده مستندات جمع کند. گفتم شرمنده من از اعتماد بیماران به خودم سوء استفاده نمی کنم که بدون دلیل و یقین بهشون بگم بیان پیش شما. لحظاتی بعد دیدم این آقای حکیم پر مدعا غیبش زد. بدون خداحافظی رفته بود.
متاسفانه صفحات مجازی پر شده از تبلیغات چنین افرادی.
از قدیم گفته اند شنونده باید عاقل باشد. بدون توجه به سوابق علمی و تجربی افراد ادعاهای آنان را قبول نکنید تا گرفتار نشوید.
نه هر که چهره برافروخت دلبری داند
نه هر که آینه سازد سِکندری داند
نه هر که طَرْفِ کُلَه کج نهاد و تُند نشست کلاه‌داری و آیینِ سروری داند
هزار نکتهٔ باریک‌تر ز مو این‌جاست
نه هر که سر بتراشد قلندری داند.