بسم اللّه الرّحمن الرّحيم
و صلّي الله علي محمّد و آله الطّاهرين و لعنة الله علي اعدائهم اجمعين
تجلّی اربعین
خدای متعال در آیه ی ۹۴ سوره ی مبارکه ی انعام میفرماید:( وَلَقَدْ جِئْتُمُونَا فُرَادَى كَمَا خَلَقْنَاكُمْ أَوَّلَ مَرَّةٍ: و همان گونه كه شما را نخستين بار تنها و فرادی خلق نمودیم [اكنون نيز] تنها و فرادی به سوى ما آمده ايد)
اهل معرفت از خیل کثیر جمعیت در سفر اربعین تذکر به صحنه ی محشر میدهند، تمام انسان ها از تمام نقاط جهان با ملیت های گوناگون به سمت یک هدف و یک حقیقت روانه اند و این همان حقیقتی است که در روز حشر تمام مخلوقات بر فطرت توحیدیشان پا به عرصه ی قیامت خواهند گذاشت.
انسان تنها خلق شده است و در آن نشئه بر این تنهایی و خداخواهی مطلق خویش واقف خواهد گشت.
لذا بزرگان برای سنجش و ترفیع درجات عقل سالک به وی دستور صبر بر تنهایی میداده اند که حاکی از تمرین بر خداخواهی و انس با حضرت باری تعالی دارد.
چه خوبست در سفر اربعین که یادآور محشر کبری است، انسان تنها و فرادی سفر کند، هر چند به ظاهر مشکل می نماید لکن تجربه نشان داده است بهره وری حداکثری در این سفر با تنهایی و تمرکز و عدم انس با دوستان و آشنایان صورت خواهد گرفت.
حداقل اگر با دوستان عازم هستیم، با کسانی در این سفر همراه شویم که ما را به سمت تشتت و گعده های دوستانه نکشانند چرا که این حرکت، سفری است که مقصد آن تجلی عنقای توحید از مجلای سالار شهیدان ابا عبدالله الحسین علیه السلام می باشد.
ما تنها خلق شده ایم پس با یک محبوب باشیم
الیس الله بکافٍ عبَده
هر که به خود ره نداد یک سر مو غیر دوست
از بن هر موی او بانگ هو الحق بخاست.