بسم الله الرّحمن الرّحيم

خرفه، برکت فراموش شده!

در عالم خلقت برخی غذاها و برخی گیاهان نسبت به برخی دیگر برتری داده شده اند. درست مثل انسانها که به برخی در برابر برخی دیگر فضیلت داده شده است. به این آیه دقت کنید:

 
«و َفِي الْأَرْضِ قِطَعٌ مُتَجَاوِرَاتٌ وَجَنَّاتٌ مِنْ أَعْنَابٍ و َزَرْعٌ و َنَخِيلٌ صِنْوَانٌ وَ غَيْرُ صِنْوَانٍ يُسْقَى بِمَاءٍ وَاحِدٍ و َنُفَضِّلُ بَعْضَهَا عَلَى بَعْضٍ فِي الْأُكُلِ إِنَّ فِي ذَلِكَ لَآيَاتٍ لِقَوْمٍ يَعْقِلُونَ» ﴿رعد 4﴾

 
«و در زمين قطعاتى است كنار هم و باغهايى از انگور و كشتزارها و درختان خرما چه از يك ريشه و چه از غير يك ريشه كه با يك آب سيراب مى گردند و [با اين همه] برخى از آنها رابر برخى ديگر برترى مى دهيم بى گمان در اين امر براى مردمى كه تعقل مى كنند دلايل [روشنى] است»

 
بر اساس روایات اهل بیت علیهم السلام یکی از این گیاهان خرفه است.

 
چند روز قبل از جایی عبور می کردم، دیدم از کنار یک پله سیمانی و از روی آسفالت سبزی خرفه روییده است. یاد این روایت از پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله افتادم:

 
• پيامبر (ص) حرارتى يافت. بر خُرفه اى دندان فشرد و از آن احساس راحتى كرد. سپس گفت: خداوندا! در آن بركت بنِه. در آن، شفاى نود و نُه درد است. [اى خُرفه!] در هر جا مىخواهى، بروى».

 
ظاهرا چنین رویشی نتیجه استجابت دعای پیامبر خداست.