چکیده :
امروزه سرطان سینه با سرعتی غیرقابل باور در جوامع مختلف و به ویژه جوامع صنعتی و نیز جوامع در حال توسعه در حال گسترش است. به استناد بررسی‌ها و پژوهش‌های بنیادها و نهادهای علمی، گسترش مواد صنعتی و شیمیایی که به جزیی لاینفک از زندگی مدرن تبدیل شده عامل این بیماری دردسرساز می‌باشد. بی‌شک تنها راه مقابله با این روند، تغییر شیوه زندگی است که البته از نظر بسیاری دیگر قابل تحقق نخواهد بود.
موارد ابتلای به سرطان سینه با رکوردی بی‌سابقه همراه بوده است به طوری که هیچ‌گونه نشانه‌ای از کاهش این روند مشاهده نمی‌شود. آخرین آمار منتشر شده در بریتانیا در سپتامبر 2006 بیانگر آن است که در سه دهه اخیر، سرطان سینه در این کشور افزایش هشتاد درصدی داشته و کماکان هم این روند ادامه دارد. امروزه این نوع سرطان، شایع‌ترین نوع سرطان در این کشور است و همه ساله حدود چهل و دو هزار نفر مبتلای به آن شناسایی می‌شوند.
شواهد فزاینده‌ای حکایت از آن دارد که هم اینک حجم زیادی از مواد مصنوعی ساخته دست بشر در محیط زیست وجود دارد که با کاهش هورمون‌های جنسی زنانه همراهند. از آن‌جا که هم ابتلا و هم پیشرفت این بیماری متاثر از این هورمون‌هاست، ابتلای به این بیماری با این گونه مواد ارتباط مستقیم دارد. البته آسیب‌پذیری در تمام مراحل زندگی از دوره جنینی تا بلوغ و نیز پیش و پس از قاعدگی همواره وجود دارد. اگرچه رابطه این گونه مواد با این نوع سرطان از سوی دولت، صنعت و سازمان‌ها و نهادهای فعال در این عرصه مورد انکار قرار می‌گیرد، اما کارشناسان همواره متذکر این نکته هستند که این سرطان حاصل افزایش عمر و نتیجه عواملی است که مستقیماً با سبک زندگی ما پیوند خورده است و در آینده نیز با بار و فشار بیشتری همراه خواهد بود.
خلاصه این که، سرطان سینه به بیماری‌ای همه‌گیر و کشنده تبدیل شده و هنوز هم به طور کامل معالجه‌پذیر نشده است. افزایش این بیماری تنها در با توجه به تغییرات شیوه زنگی و انتخاب‌های جدید ما در زندگی قابل توضیح است. تحقیقات بیانگر آن است که کمتر از پنجاه درصد موارد ابتلای به این بیماری در نتیجه عوامل شناخته شده‌ای چون زایمان دیرهنگام اولین فرزند، بچه‌دار نشدن، رژیم غذایی نامناسب، چاقی و الکل است و تنها پنج درصد، به واسطه عوامل موروثی به این بیماری مبتلا می‌شوند.
اطلاعات دولتی منتشر شده بیانگر آن است که در پانزده سال اخیر «پستان برداری» در تمام گروه‌های سنی افزایش 44 درصد داشته است. همچنین نکته تعجب‌آور آن که این افزایش در بین زنان 15 تا 44 سال، 41 درصد بوده که بیانگر آن است که دیگر نمی‌توان این بیماری را محصول افزایش سن برشمرد.
هم‌اکنون در قاره اروپا، یکصد هزار ماده شیمیایی مصنوعی وجود دارد که تولید آنها از جنگ جهانی دوم به بعد افزایش فزاینده‌ای یافته است و پس‌مانده‌های آنها نیز به نحوی گسترده در آب، هوا، خاک، حیات‌وحش، زیست بوم‌ها و بافت‌های بدن منتشر میشود. ما همه روزه در معرض باقیمانده‌های آفت‌کش‌ها هستیم که در غذا و نیز محصولات مختلف وجود دارد. اما با این وجود هنوز آمار دقیقی از میزان سم و آسیب‌های آنها جمع‌آوری نشده است. در سال 1985 اعلام شد که از 45 هزار ماده شیمیایی سمی‌ای که موسسه ملی سلامت و ایمنی ایالات متحده در سال 1980 فهرست نموده، 2500 ماده به عنوان مواد سرطان‌زا، 2700 ماده به عنوان مواد جهش‌زای ژنتیکی و 300 ماده به عنوان مواد آسیب‌زا به جنین شناسایی شده‌اند و تنها هفت هزار ماده از این مجموعه به درستی مورد بررسی و آزمایش قرار گرفته‌اند.
فعالان مبارزه با سرطان در اروپا، مصرانه از دولت‌های خود می‌خواهند تا تنها عوامل مرتبط با تغییر در سبک زندگی مردم را به عنوان عوامل مسیول در افزایش این بیماری برنشمارند و خواستار آن هستند تا دولت با ارایه طرحی نظام مند بتواند شرایطی را ایجاد کند تا میزان ابتلای مردم به مواد آسیب‌زای موجود در محیط کاهش یابد. در عمل این بدین معناست که بایستی محدودیت‌هایی جدید در خصوص مواد غذایی حاوی پس‌مانده‌های شیمیایی که یک سوم محصولات غذایی اروپا را به خود اختصاص داده، اعمال شود. مسایلی دیگر چون وجود موادشیمیایی آسیب‌زا و مواد آلاینده در هوا نیز از جمله مسایلی است که باید دولت‌ها در آن دخالت نمایند. به عبارت دیگر در سایه یک نظام موثر کنترل کننده است که می‌توانیم برای نخستین بار تصویری روشن از میزان ابتلای ما به مواد آلوده را برای همگان فراهم آوریم.
بی‌شک تحقق این امر فراتر از توانایی و اختیار مردم است و باید دولت عهده‌دار آن شود. البته مردم نیز تا حدودی می‌توانند در این روند مشارکت کنند. خرید غذاهای طبیعی که علاوه بر سلامتی آنها، به محیط زیست هوا و آب نیز کمک میکند و استفاده از مواد شوینده عاری از مواد شیمیایی خطرناک و... نیز از دیگر عوامل موثر محسوب میشود. البته باید متذکر این نکته شد که ابتلا فزاینده به این بیماری وسایلی چون هزینه، درمان و... از جمله مسایلی است که با پنهان‌کاری دولت‌ها و سازمان‌های مرتبط همراه شده است.
منبع: www.nomorebreastcancer.org.uk