بسم اللّه الرّحمن الرّحيم
و صلّي الله علي محمّد و آله الطّاهرين و لعنة الله علي اعدائهم اجمعين
آیا روزه برای زن شیرده واجب است؟! / تکلیف روزه زنی که نوزادش را شیر میدهد، چیست؟!
مراجع تقلید روزهای که به شیردهی زن آسیب میزند و برای او یا نوزادش ضرر داشته باشد را واجب ندانستهاند.
آیت الله مکارم شیرازی در اینباره میفرمایند: «زنانى كه بچه شير مىدهند (خواه مادر بچه، خواه دايه)، اگر روزهگرفتن باعث كمى شير آنها و ناراحتى بچه شود، روزه بر آنها واجب نيست.»
آیتالله صافی نیز میفرمایند: «چنانچه روزه براى بچه و يا مادر او بهخاطر شير دادن ضرر داشته و يا احتمال عقلایى ضرر مىداده كه قهراً موجب خوف ضرر ميشود، خوردن روزه اشكال نداشته است.»
آیتالله خامنهای در ادامه افطار روزه در زمانیکه خوف ضرر وجود داشته باشد، میفرمایند: «براى هر روز بايد يک مد طعام به فقير بدهيد و قضاى روزه را هم بعداً بهجا آوريد.»
آیتالله مظاهری در مورد زن شيردهی که نميداند روزهگرفتن براي خود و بچهاش مضر است، میفرمایند: «از دکتر متدين و متخصص بپرسد.»
نکتهای که متفاوت است آن است که حضرات آیات وحید خراسانی و سیستانی درباره روزه نگرفتن مادر شیرده قیدی را مطرح میکنند: «اين حکم در صورتي است که شير خوردن اين بچه از راه ديگري ميسر نباشد و اگر ميسر باشد، واجب است آن زن روزه بگيرد.» آیتالله سیستانی نیز این امر را احتیاط واجب دانسته و میفرمایند: «بنابر احتیاط واجب این حکم اختصاص به موردى دارد که شیردادن بچه منحصر به همین راه باشد، اما اگر راه دیگرى براى شیر دادن بچه باشد- مثلاً این که چند زن در شیر دادن او شرکت کنند- بنابر احتیاط واجب باید روزه بگیرد.»
تکلیف روزه زنی که نوزادش را شیر میدهد، چیست؟!
در اینباره نظر آیتالله صافی آنست که: «چنانچه روزه براى بچه و يا مادر او به خاطر شير دادن ضرر داشته و يا احتمال عقلایى ضرر مىداده كه قهراً موجب خوف ضرر ميشود، خوردن روزه اشكال نداشته است، ولى بايد براى هر روزي كه خورده يك مد طعام مانند گندم و جو و برنج به فقير غير سيد بدهد و دادن پول اينها كفايت نمىكند و بايد قضاى روزهها را نيز بگيرد.»
اما برخی دیگر از مراجع بر این عقیدهاند که اگر ضرر متوجه مادر باشد، کفاره روزه واجب نیست و تنها قضای آن لازم است.
آیتالله خامنهای در اینباره با تأکید بر احتیاط واجب بودن کفاره میفرمایند: «اگر روزه گرفتن باعث كمى شير او و ناراحتى بچه شود يا براى خودش ضرر داشته باشد، روزه بر او واجب نيست و در صورت اول بايد براى هر روز، يك مد طعام (تقريباً 750 گرم گندم يا نان يا برنج يا مانند آن) به فقير بدهد و در فرض دوم، اين امر احتياط واجب است و در هر حال، روزهها را بايد قضا كند.»
آیت الله وحید خراسانی نیز این امر را احتیاط مستحب دانستهاند.
آیت الله مکارم شیرازی در این رابطه فرمودهاند: «چنانچه روزه گرفتن در اين مدت براي او ضرر داشته، قضا ندارد، ولي اگر براي بچه ضرر داشته، بايد قضاي آن را هم به جا بياورد.»